พระขรรค์เป็นอาวุธอันศักดิ์สิทธิ์ของพระอิศวร ผู้เป็นใหญ่ดูแลแห่งสวรรค์ ที่ประทานให้แต่เทพยดา
ชั้นสูงที่มีความดีงามไว้คอยปกปักรักษาโลกมนุษย์ ให้ได้รับความอยู่เย็นเป็นสุข ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ สิ่งเลวร้ายต่างๆ
ที่อัปมงคล ให้พบแต่สิ่งที่ดีงามมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เมตตาต่อกัน ซึ่งจะส่งผลไปสู่ความสงบร่มเย็นผาสุข

                    คุณวิเศษของพระขรรค์จนฺทูปโมมีไว้เพื่อป้งกันคุณไสยขับไล่ภูตผีปีศาจสิ่งเสนียดจัญไรอัปมงคลทั้ง
หลายทั้งปวงป้องกันอสรพิษสัตว์มีเขี้ยวงา เสริมบารมีให้มีอำนาจ มีเมตตา และอำนวยพวยผลความเป็นสิริมงคล สิ่งเลว
ร้ายต่างๆ ให้กลายเป็นสิ่งที่ดีอีกทั้งให้มีโชคลาภ ตามแต่บารมีหรือความสะสมบุญของบุคคลนั้นๆ ว่าจะได้รับผลมากน้อย
เพียงใด

                    พระขรรค์จนฺทูปโม ของพระอาจารย์สุพจน์สร้างขึ้นหลายขั้นตอน

                    ขั้นตอนแรก ได้ทำพิธีบวงสรวงขออนุญาตสร้างพระขรรค์ต่อพระอิศวร เทพยดาชั้นฟ้าชั้นดิน ตลอด
จนครูบาอาจารย์ให้ได้รับรู้ต่อเจตนาในการสร้าง

                    ขั้นตอนที่สอง พระอาจารย์ได้ให้ช่างนำงาช้างมากลึงเป็นด้าม และที่ปลายด้ามของพระขรรค์สามารถ
ถอดออกได้ เพื่อสำหรับใช้บรรจุผงศักดิ์สิทธิ์และเส้นผมของพระอาจารย์สุพจน์

                    ขั้นตอนที่สาม พระอาจารย์ได้กำชับช่างที่ทำใบมีดให้สร้างด้วยเงินแท้บริสุทธิ์ เพื่อเป็นการยืนยันให้
ทราบว่าพระขรรค์ เล่มนี้มีค่าสูงส่งมีความบริสุทธิ์ควรแก่การบูชา ตลอดจนเจตนาของผู้สร้างก็มีความตั้งใจที่ดีเพื่อช่วย
เหลือขจัดปัดเป่าสิ่งเลวร้ายทั้งหลายทั้งปวงให้หมดไปสำหรับผู้นำไปบูชา อีกทั้งช่วยเสริมสร้างบารมีให้มีอำนาจวาสนา
โชคลาภ

                    ขั้นตอนที่สุดท้าย พระอาจารย์ได้ทำพิธีประกอบใบมีดพระขรรค์กับด้ามเข้าด้วยกัน พร้อมทั้งสวด
บริกรรมพระคาถาอัดผงศักดิ์สิทธิ์ และเส้นผมลงที่ปลายด้ามแล้วปิดที่ปลายจนสนิท จากนั้นได้นำพระขรรค์มาปลุกเสก
พร้อมลงจารยันต์อักขระ อันขลังที่ใบมีดพระขรรค์ทั้งสองด้าน

                    พระอาจารย์สุพจน์ได้ทำการปลุกเสกทุกๆ วันพระ โดยไม่มีการเว้น การสร้าง สร้างจำนวน 251 เล่ม
เท่านั้น หมดแล้วหมดเลยไม่มีการสร้างอีก

                    เสื้อยันต์ เป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับนักรบโบราณ เพราะเปรียบเสมือนขวัญและกำลังใจให้นักรบมีจิตใจ
หึกเหิมไม่เกรงกลัวศัตรู และยังเป็นเสื้อเกราะไว้ป้องกันตัวในยามออกสงครามทนต่อ คมหอก คมดาบ คมอาวุธต่างๆ ตลอด
จนแคล้วคลาดจากกระสุนปืน

                    สมัยโบราณมีอาจารย์ที่สร้างเสื้อยันต์อยู่หลายท่านที่โด่งดัง สมัยสงครามอินโดจีนก็มี เช่น หลวงพ่อจาด,
หลวงพ่อจง, หลวงพ่อดง และหลวงพ่ออี๋ เป็นต้น

                    คำว่า "นะกันตัง" เป็นคำในภาษาบาลีที่แปลได้ว่า "คาถาหัวใจป้องกันตัวจากศัตรูที่มีศาสตราวุธทุกชนิด
ทั้งมีด ไม้ ปืนต่างๆ เป็นต้น พระอาจารย์สุพจน์ได้ทำพิธีบูชาครูบาอาจารย์ และลงมือเขียนยันต์ลงเสื้อ (สีแดง) ทีละตัวพร้อม
ปลุกเสกไปด้วย ในเวลาที่อากาศปิดทิศ (หมายถึงทุกทิศลมฟ้าอากาศจะเงียบสงบทุกชีวิตจะอยู่ในช่วงภวังค์) ซึ่งยันต์ที่ใช้
เขียนลงไปเช่น ยันต์มหาอุด,ยันต์หัวใจหนุมาน, ยันต์หัวใจโจร, ยันต์หัวใจอิติโส, ยันต์พระเจ้า 5 พระองค์ เป็นต้น เหตุผลที่
พระอาจารย์สุพจน์สร้างเสื้อยันต์ เพราะเห็นว่าสภาวะเศรษฐกิจปัจจุบันมีโจรขโมยที่ไม่ค่อยเกรงกลัวกฏหมายบ้านเมืองอีก
ทั้ง ยังขาดศีลธรรมในใจจะเห็นได้จาก การทำร้ายผู้คนบนสะพานลอย เพื่อหวังแต่โทรศัพท์มือถือ โดยไม่นึกถึงบาปบุญคุณ
โทษ พระอาจารย์ได้ใช้เวลาในการปลุกเสก 1 เดือนเต็ม เพื่อให้ทุกคนที่นำติดตัวไปใช้ได้รับผลอานุภาพอย่างแท้จริงในทาง
แคล้วคลาดอยู่ยงคงกระพัน นะจังงัง พร้อมทั้งมีอำนาจบารมีเป็นที่เกรงขามของคนทั่วไป ซึ่งท่านได้กระซิบบอกว่า
" เสื้อยันต์รุ่นนี้ เอ็งคอยดู อนาคตดังแน่" สร้างจำนวนจำกัดเพียง 99 ตัวเท่านั้น และสร้างเพียงรุ่นเดียว

                   การสร้างเพื่อให้เกิดความสะดวกสำหรับผู้ที่นำไปใช้อีกทั้งยังเป็นเครื่องประดับได้อีกด้วย พระอาจารย์สุพจน์
ได้เน้นไปในด้าน แคล้วคลาด มีรอดปลอดภัยจากภยันตรายทั้งหลายทั้งปวง ซึ่งอาจเกิดขึ้นได้ทุกขณะ รวมทั้งให้ผลทางด้าน
กลับร้ายกลายเป็นดี

                    กรรมวิธี พระอาจารย์ได้คัดเลือกลูกสะกดที่ทำจากตะกั่วให้ได้ตามขนาดี่ต้องการนำมาปลุกเสกลงเลขยันต์
หัวใจของพระคาถาย้อนกลับ (คือท่องจากท้ายสุดขึ้นมาถึงต้น) ขณะถักเชือกจนเสร็จ เพื่อให้ได้รับผลช่วยเหลือทางด้านสิ่ง
เลวร้ายให้กลับกลายเป็นดี เมื่อได้สมบูรณ์แล้ว จึงตอกโค้ดลงที่ลูกสะกด ก่อนเข้าพิธีปลุกเสกพร้อมกันอีกครั้งหนึ่ง เพื่อให้ผู้นำ
ไปใช้บังเกิดผลเกิดความมั่นใจที่ได้ของดีมีความศักดิ์สิทธิ์ สามารถคุ้มครองป้องกันได้ เป็นไปตามชื่อที่ตั้งไว้ "รอดตลอด"
สร้างจำนวน 451 เส้น ไม่มีการสร้างอีก หมดแล้วหมดเลย